Σκοπός της πρότασης νόμου είναι η διόρθωση διαδικαστικών και πρακτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζονται σε σχέση με θέματα εκκαθάρισης εταιρειών.
Ειδικότερα με την πρόταση νόμου προτείνονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
(α) Σε περίπτωση κατά την οποία εκδίδεται διάταγμα εκκαθάρισης από Δικαστήριο, το Δικαστήριο θα δύναται, κατόπιν αίτησης οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου να διορίζει ταυτόχρονα σύμβουλο αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστή αντί να διορίζεται αυτόματα ο επίσημος παραλήπτης ως εκκαθαριστής. Λόγω του φόρτου εργασίας στο Τμήμα του Επίσημου Παραλήπτη, όταν είναι επιθυμητό να διοριστεί μεταγενέστερα ως εκκαθαριστής σύμβουλος αφερεγγυότητας σε αντικατάσταση του επίσημου παραλήπτη, η σχετική διαδικασία καθυστερεί.
(β) Σε περίπτωση κατά την οποία ο εκκαθαριστής δεν είναι ο επίσημος παραλήπτης, η δήλωση ως προς τις υποθέσεις της εταιρείας, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 224 του βασικού νόμου, θα υποβάλλεται όχι μόνο στον επίσημο παραλήπτη αλλά και στον εκκαθαριστή.
(γ) Παρέχεται δυνατότητα να διοριστεί σύμβουλος αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστής κατά την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης από το Δικαστήριο, αντί της υφιστάμενης διάταξης η οποία προβλέπει ότι όταν εκδίδεται τέτοιο διάταγμα, ο επίσημος παραλήπτης διορίζεται ως εκκαθαριστής και για να διοριστεί σύμβουλος αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστής πρέπει να ακολουθήσει άλλη διαδικασία.
(δ) Επιβάλλεται υποχρέωση καταβολής στον επίσημο παραλήπτη τέλους ύψους €500 πριν την καταχώριση αίτησης για εκκαθάριση εταιρείας.