Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο επιδιώκεται η απλοποίηση των υφιστάμενων διαδικασιών καθορισμού της επιφυλασσόμενης τιμής πώλησης ακίνητης ιδιοκτησίας, αναφορικά με τις αιτήσεις αδιανέμητων ακινήτων και τις αιτήσεις αναγκαστικής πώλησης. Ταυτόχρονα, υιοθετείται η αξία γενικής εκτίμησης ως βάση για τον καθορισμό της επιφυλασσόμενης τιμής πώλησης, χωρίς να απαιτείται η επιτόπια έρευνα της ακίνητης ιδιοκτησίας.
Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι, η επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης, δεν θα είναι μικρότερη του εβδομήντα τοις εκατό (70%) της τελευταίας αξίας γενικής εκτίμησης, ενώ, στην περίπτωση που το ενδιαφερόμενο πρόσωπο διαφωνεί με την επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης, θα έχει τη δυνατότητα να προσκομίσει στον Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας έκθεση εκτίμησης από ιδιώτη εκτιμητή. Σε τέτοια περίπτωση, ο Διευθυντής θα προχωρήσει στον καθορισμό της αγοραίας αξίας του ακινήτου και θα ενημερώσει σχετικά τον αιτητή, ο οποίος έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει την απόφαση του Διευθυντή και να καταχωρήσει αίτηση/έφεση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 80 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, Κεφ. 224. Περαιτέρω, μετά από ανεπιτυχή πώληση, ο Διευθυντής θα έχει τη δυνατότητα να μειώσει την επιφυλασσόμενη τιμή πώλησης μέχρι και είκοσι τοις εκατό (20%).
Επιπρόσθετα, περιλαμβάνεται και πρόνοια για επανακαθορισμό της επιφυλασσόμενης τιμής πώλησης, η οποία θα μπορεί να διενεργείται μετά την πάροδο πέντε ετών από την αρχική ημερομηνία καθορισμού της επιφυλασσόμενης τιμής πώλησης, νοουμένου ότι καθορίστηκε νέα αξία γενικής εκτίμησης.