Σκοπός του νομοσχεδίου είναι να εκσυγχρονιστούν οι διατάξεις το νόμου για την ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγή, με κύρια αλλαγή την παροχή δικαιώματος και στις μονήρεις γυναίκες για απόκτηση παιδιού μέσω παρένθετης μητέρας.
Ο νόμος διευρύνει το δικαίωμα απόκτησης τέκνου μέσω της διαδικασίας παρένθετης μητρότητας, ώστε να εφαρμόζεται και σε σχέση με μονήρη γυναίκα κατόπιν άδειας του Συμβουλίου Ιατρικών Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΣΙΥΑ), νοουμένου ότι δεν μπορεί να κυοφορήσει λόγω σοβαρών και ειδικών ιατρικών προβλημάτων.
Καταργείται επίσης η ανάγκη εξασφάλισης άδειας από το ΣΙΥΑ για την εφαρμογή μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής από μονήρεις γυναίκες, εξαιρουμένης της παρένθετης μητρότητας.
Επίσης γίνεται κατοχύρωσης του πεντηκοστού τρίτου έτους ως μέγιστης ηλικίας φυσικής ικανότητας αναπαραγωγής της υποβοηθούμενης γυναίκας αντί του πεντηκοστού έτους που ισχύει σήμερα.
Απαγορεύεται ακόμα η διαφήμιση για ανεύρεση δότη και παροχή του δικαιώματος στις μονάδες ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΜΙΥΑ) και στο ΣΙΥΑ για ενημέρωση των ενδιαφερομένων για την ανεύρεση δότη ή παρένθετης μητέρας.
Επίσης καθίσταται υποχρεωτική η έκδοση πιστοποιητικού από τη ΜΙΥΑ, με το οποίο να βεβαιώνεται ότι γυναίκα η οποία αιτείται την εφαρμογή μεθόδου υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι η τεκμαιρόμενη μητέρα ή η παρένθετη μητέρα, καθώς και η τήρηση αντιγράφου του εν λόγω πιστοποιητικού σε σχετικό μητρώο.