Σκοπός του νομοσχεδίου είναι η μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τη μεταφορά της εν λόγω Οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη καταργούνται οι περί Ενημέρωσης του Εργοδοτουμένου από τον Εργοδότη για τους Όρους που διέπουν τη Σύμβαση ή τη Σχέση Εργασίας Νόμοι του 2000-2007 (Ν.100(1)/2000 και Ν.12(1)/2007).
Συνοπτικά αναφέρεται ότι οι κυριότερες πρόνοιες της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 είναι οι εξής:
• Ενισχύεται η υποχρέωση παροχής ενημέρωσης κατά τέτοιο τρόπο που μειώνεται ο χρόνος που επιτρέπεται στον εργοδότη να ενημερώσει τον εργοδοτούμενο για τους όρους απασχόλησης, παρέχεται το δικαίωμα για ηλεκτρονική ενημέρωση του εργοδοτούμενου από την εργοδότη, ενώ, παράλληλα, εμπλουτίζεται με θέματα όπως είναι η υποχρέωση για αναφορά των χρηστριών επιχειρήσεων σε περιπτώσεις επιχείρησης προσωρινής απασχόλησης, τη διάρκεια και τους όρους της δοκιμαστικής περιόδου, το δικαίωμα κατάρτισης, τα συστατικά στοιχεία της αμοιβής πέραν του βασικού μισθού και τη μέθοδο καταβολής της αμοιβής, την αμοιβή της υπερωριακής εργασίας, την παροχή πλαισίου αναφοράς ωραρίου και εγγυημένης αμοιβής σε περίπτωση που το πρόγραμμα εργασίας δεν είναι προβλέψιμο και συμπληρωματικές πληροφορίες για εργοδοτούμενους που απασχολούνται εκτός της Δημοκρατίας.
• Ρυθμίζεται η παράλληλη απασχόληση σε δύο ή και περισσότερους εργοδότες.
• Καταργούνται παντελώς ή διατηρούνται υπό προϋποθέσεις οι συμβάσεις κατά παραγγελία.
• Υποχρεώνεται ο εργοδότης για κατάρτιση εργοδοτουμένων.
• Δημιουργείται μηχανισμός έγκαιρης διευθέτησης διαφορών που απορρέουν από τη μη εφαρμογή προνοιών της Οδηγίας.
• Δημιουργείται δομή κοινωνικού διάλογου για την εφαρμογή του Νόμου.