Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο τροποποιείται ο περί Κέντρων Αναψυχής (Άδειες Εκπομπής Ήχου) Νόμος του 2016, με στόχο τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των ορίων εκπομπής ήχου από τους χώρους αναψυχής.
Οι κυριότερες τροποποιήσεις επί της ισχύουσας νομοθεσίας που περιλαμβάνονται στο παρόν νομοσχέδιο για την επίτευξη του πιο πάνω στόχου αφορούν τα εξής:
(α) Διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του Νόμου στους χώρους αναψυχής που βρίσκονται εντός ξενοδοχείων και τουριστικών καταλυμάτων αλλά και σε χώρους εκδηλώσεων, στην παραλία και πλωτά σκάφη που αγκυροβολούν.
(β) Προσαρμογή των ανώτατων ορίων εκπομπής ήχου κατόπιν ακουστικής μελέτης ανάλογα με την τοποθεσία των χώρων αναψυχής και εάν υπάρχουν κοντά ευαίσθητοι δέκτες.
(γ) Εισαγωγή αυστηρότερων ποινών για την εκπομπή ήχου πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια.
Συναφώς αναφέρεται ότι το εν λόγω νομοσχέδιο στοχεύει στον έλεγχο της ηχορύπανσης που δημιουργείται από τους χώρους αναψυχής, μέσω της αδειοδότησης, της ρύθμισης της έντασης του ήχου, και του καθορισμού μηχανισμού για λήψη παραπόνων του κοινού για την ηχητική οχληρία. Μεταξύ άλλων, στο παρόν νομοσχέδιο, εισάγονται νέοι ορισμοί στον βασικό νόμο, όπως ο «πλωτός χώρος», έτσι ώστε να περιλαμβάνεται και αυτός στους χώρους αναψυχής και ψυχαγωγίας, και ο «ευαίσθητος δέκτης», έτσι ώστε να παραπέμπει σε μόνιμα διαμένοντες αλλά και σε προσωρινά διαμένοντες ή φιλοξενούμενους σε οποιαδήποτε αδειοδοτημένη οικοδομή.
Παράλληλα, με τον παρόν νομοσχέδιο προτείνεται η άδεια εκπομπής ήχου να ισχύει για τις ώρες που καθορίζει η αρμόδια αρχή, αποσυνδέοντάς την από το ωράριο λειτουργίας ως ίσχυε μέχρι τώρα, με κάποιες επιφυλάξεις, όπως να τερματίζεται η εκπομπή ήχου τουλάχιστον τριάντα (30) λεπτά πριν το ωράριο τερματισμού λειτουργίας του κέντρου και να δικαιούται η αρμόδια αρχή να μειώνει περαιτέρω το ωράριο εκπομπής ήχου σε περιπτώσεις που υπάρχουν ευαίσθητοι δέκτες γύρω από τον χώρο αναψυχής. Παράλληλα παραχωρείται αρμοδιότητα στο Υφυπουργείο Τουρισμού, έτσι ώστε να μπορεί να διαφοροποιεί το ωράριο εκπομπής ήχου που καθορίζεται από αρμόδια αρχή για τις περιοχές όπου επιτρέπονται οι αναπτύξεις ψυχαγωγίας και αναψυχής.